همیشه فکر می کنم یه چیزایی تو رابطه ها هست که آدما معمولا نمی بینن یا فراموش می کنن. مثلا همون انرژی مثبت که گفتی… یاد یه دوست افتادم که همیشه از انرژی منفی همسرش شکایت داشت. می گفت حتی وقتی روز خوبی داره با یه جمله همه چیز رو خراب می کنه 😅

یه مورد دیگه که به نظرم خیلی مهم میاد بلوغ عقلانیه نه فقط سن. دیدم دختری که از نظر سنی بزرگتر بود اما رفتارش بعضی وقتا بچه گانه تر از یه نوجؤن بود… کلی دردسر داشت براش.

فک کنم یه چیز دیگه هم که فراموش شده قدرت گفتگوئه. رابطه ای که توش بتونی راحت حرف بزنی و طرف مقابل بدون قضاوت گوش کنه خیلی نایابه. یادمه تو یه رابطه قبلی همیشه حس می کردم دارم روی یه دیوار حرف می زنم…

خیلی مهمه که آدم قبل از انتخاب، طرف مقابل رو توی شرایط مختلف ببینه. نه اینکه فقط موقع خوشی و تفریح. بهم گفته بودن همسر آینده ات رو یه بار موقع خستگی ، یه بار موقع گشنگی و یه بار موقع عصبانیت ببین 😂

راستی همون ارزش های مشترک… اینو تو عمل فهمیدم. اول فکر می کردم مهم نیست ولی بعدا دیدم وقتی تو چیزای اصلی شبیه هم نیستیم، هرچقدر هم عشق باشه یه جاهایی زندگی می گیره تو گل…

یه نکته کوچیک دیگه هم اینه که آدم یه کم به عادت های کوچیک طرف مقابل توجه کنه. مثلا چجوری با پیشخدمت رستوران رفتار می کنه یا چقدر نظم شخصی داره. این چیزای کوچیک می تونه آیینه شخصیت واقعی باشه…

یکی از بهترین نصیحت هایی که شنیدم این بود که قبل از ازدواج یه سفر چند روزه با هم برید… توی سفر آدم رو واقعی می بینی 👀

البته هیچکس کامل نیست… خودمونم کلی ایراد داریم 😊 مهم اینه که ایرادها غیرقابل تحمل نباشه